APEL DUSZPASTERZA AKADEMICKIEGO
O GIGANTYCZNY SZTURM DO NIEBA

Jako Duszpasterz Akademicki, zwracam się z serdeczną prośbą do Wszystkich,
którym leży na sercu prawdziwe dobro Studentów – i w ogóle Ludzi młodych – o
podjęcie wraz ze mną GIGANTYCZNEGO SZTURMU DO NIEBA w intencji
Środowiska Akademickiego i Młodzieży w Kościele.
Z jednej strony bowiem, widzimy wzrastającą obojętność młodych ludzi na
sprawy wiary i na Kościół, a wobec osób duchownych – wręcz niechęć, a nawet
wrogość, niejednokrotnie wyrażaną bardzo otwarcie.
Z drugiej jednak strony – widać wyraźne sygnały poszukiwania przez
Młodych odpowiedzi na najważniejsze pytania i pragnienie odkrywania
najgłębszego sensu życia.
Stare albumy, znajdujące się w naszym Ośrodku Duszpasterstwa
Akademickiego, zawierają wiele zdjęć i zapisów, dokumentujących aktywną
działalność tegoż Duszpasterstwa na przestrzeni lat, kiedy to jednoczyło ono
dużą liczbę Studentów i Pracowników Uczelni, a prowadziło je kilku Duszpasterzy
Akademickich.
Co się dzisiaj stało z młodymi Ludźmi, że nie ma ich w Duszpasterstwie,
a często nie ma Ich w ogóle w kościele, na Mszy Świętej, czy przy konfesjonale?
Czyżby Bóg przestał być Im potrzebny? Czyżby uznali, że lepiej ułożą sobie
życie bez Niego, radząc sobie samemu ze wszystkimi problemami i wyzwaniami?
Nie wierzę! A wręcz jestem przekonany, że jest dokładnie odwrotnie!
Dlatego proszę Wszystkich, którzy widzą sprawę podobnie, jak ja – o podjęcie
dzieła GIGANTYCZNEGO SZTURMU DO NIEBA!
W ramach tego dzieła, ja osobiście:
►zobowiązuję się do cotygodniowej Mszy Świętej w intencji Duszpasterstwa
Akademickiego i Młodzieży w Kościele. Będzie to najczęściej Msza Święta w
środę, połączona w naszym Ośrodku z adoracją Najświętszego Sakramentu, a
jeżeli nie w środę, to w innym dniu tygodnia;
►intencje te będę włączał do modlitwy brewiarzowej, różańcowej i
spontanicznej;
►ustalę jedną, konkretną modlitwę, odmawianą codziennie tylko w tej intencji;
►będę również w tej intencji podejmował posty i osobiste wyrzeczenia, a także
– ofiarował swoje cierpienia i trudności, ale też codzienną pracę i dobre
uczynki.
►postaram się mówić o tym jak najczęściej w homiliach i przy wszystkich
możliwych okazjach, zachęcając – kogo tylko się da – do włączenia się we
wspólnotę modlitwy i w całe dzieło.
Pamiętajmy, że w słowniku Jezusa nie ma pojęcia: „Nie da się!”.
Nieprawdą też jest, że Jezus jest dzisiaj młodemu Człowiekowi niepotrzebny.
Pamiętajmy również, że nie ma złej Młodzieży. Żaden młody Człowiek nie urodził
się złym i nie ma z natury złego nastawienia do życia.
Możemy co najwyżej mówić o Młodzieży pogubionej i pozostawionej,

bezradnej i źle poprowadzonej, ale to za każdym razem każe nam, dorosłym,
postawić pytanie o naszą odpowiedzialność i przykład, jaki dajemy –
począwszy od Rodziców, poprzez Wychowawców, Nauczycieli, na
Duszpasterzach kończąc.
Dlatego – zamiast oskarżać się nawzajem i narzekać – weźmy się do
pracy i do modlitwy! Z wielką nadzieją, że Młodzież powróci do Kościoła i do
kościoła – pisanego wielką i małą literą – oraz że Duszpasterstwo Akademickie i
Duszpasterstwo Młodzieży zatętni życiem. Tej nadziei, złożonej w Jezusie
Chrystusie, ani na moment nie możemy utracić!
Proszę zatem Wszystkich, którzy widzą tę sprawę w ten sposób, aby
sprawę Duszpasterstwa Akademickiego i Młodzieży w Kościele uczynili
codzienną intencją swojej modlitwy! Naprawdę, nie chodzi o jednorazową
akcję modlitewną, ani – tym bardziej – o jakiś efektowny happening, ale o
codzienne, wytrwałe, cierpliwe trwanie na modlitwie, z wiarą i miłością, z radością
i nadzieją.
Proszę także o:
►częste przyjmowanie w tej intencji Komunii Świętej;
►podejmowanie w tej intencji postów, wyrzeczeń, dobrych uczynków;
►ofiarowanie przynajmniej cząstki swoich cierpień i codziennych trudności.
Naprawdę, w tak ważnej sprawie i w tak ważnym dziele – wszystkie
chwyty są dozwolone! Oczywiście – chwyty duchowe, modlitewne.
A konkretnym wyrazem naszej łączności w modlitwie niech będzie:
►udział w środowej adoracji Najświętszego Sakramentu w Kaplicy Ośrodka
Duszpasterstwa Akademickiego – udział osobisty, lub duchowa łączność z nami,
w trakcie jej trwania, czyli w godzinach od 19:00 do 21:00.
►ustalenie jednej, konkretnej modlitwy (np. wybranej litanii, Koronki do Bożego
Miłosierdzia, dziesiątka Różańca, czy choćby jednego: „Pod Twoją obronę”, lub
innej), która codziennie w tej intencji będzie odmawiana.
►odmawianie – osobiście, w myślach, lub we wspólnocie, z osobami ze swego
otoczenia, w miejscu aktualnego przebywania – jednego „Zdrowaś Maryjo” o
godzinie 20:00.
Osoby, które już od lat odmawiają – w łączności ze mną – o tej godzinie
jedno „Ojcze nasz”, niech dołączą do niego jedno: „Zdrowaś Maryjo”, w intencji
Duszpasterstwa Akademickiego i Młodzieży w Kościele.
Zapraszam do włączenia się w to dzieło! Jeżeli ktoś uzna za stosowne, by
poinformować mnie o tym, że się w nie włącza, to będę bardzo wdzięczny,
aczkolwiek nie jest to konieczne. O wiele ważniejsza jest sama modlitwa i
ofiarowanie duchowych darów w tej tak ważnej sprawie.
Proszę natomiast o przekazanie tego mojego Apelu tym Osobom, o
których wiemy, że mogłyby zasilić nasze szeregi. Przy czym, bardziej zależałoby
mi na docieraniu do konkretnych Osób, niż o publiczne obwieszczanie,
chociaż proszę podejmować takie działania, jakie w danej sytuacji wydadzą się
skuteczne.
Niech Jezus Chrystus, jedyny i najwyższy Nauczyciel, rozpali serca

Ludzi młodych, niech Ich do siebie na nowo przekona, niech Ich przekona na
nowo do swojego Kościoła, a Matka Boża – królująca w swym kodeńskim
Wizerunku w naszym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego – niech Ich za
rękę do swojego Syna przyprowadza!

DUSZPASTERZ AKADEMICKI
Ks. Jacek Jaśkowski